Finding Nemo part 5
17 februari 2016 - Abang, Indonesië
Hellooo!
Nou, we zijn van Yogya gaan houden hoor! Na het wennen was het een hartstikke leuke stad. Na het vorige blog hebben we heerlijk gegeten bij warung Gading en terug in het hostel heeft Niek een vlucht voor ons geboekt. AirAsia wilde namelijk geen van onze creditcards accepteren om een onduidelijk reden, maar eind goed al goed! Na Yogya vliegen we terug op Bali, tijdsbesparing en niet eens extra kosten (vliegen voor 30 euro). We zijn weer blij! :)
We slapen een beetje uit en ik spring onder een douche die verdomme beter is dan mijn eigen. Mensen hebben hier ook allemaal betere telefoons, ze zullen me wel een sloeber van een Westerling vinden ;) Op naar de markt: Pasar Beringharjo! Onderweg komen we schooljongentjes tegen die ons enthousiast begroeten en high fiven. Langs de weg vele kraampjes, van eten tot benzine in drinkflessen en fietsspaken. Doodskisten zijn hier ook business blijkbaar, doet een beetje cru aan. De markt is enorm! Meerdere verdiepingen met allemaal groenten, fruit, vis en ook kleding en accessoires. We scoren een leuk souvenir bij een te schattig oud dametje die ons met briefjes laat zien wat het kost. Na deze topdeal sluiten we nog een superdeal dus helemaal tevreden verlaten we de markt weer. We lopen langs een vrucht waarvan we ons hardop afvragen of het jackfruit is, dat wordt beaamt door een klein vrouwtje wat ineens behoorlijk hard JACKFRUIT naar ons schreeuwt :')
Terug krijgen we constant fietstaxi's aangeboden maar we lopen stug door. Voor we gaan lunchen bel ik even naar huis, want mn vader is jarig! Hij zit net aan het ontbijt en pakt zn cadeautje uit. Heel leuk om zo te bellen, prima verbinding met weet ik hoeveel duizenden kilometers die ons scheiden. We eten bij Viavia en echt fantastisch!! Lokaal drankje es dawet een aanrader: kokosmelk, rijstebloem en rietsuiker. Hierna willen we naar het Kraton, paleis, maar we hebben ons huiswerk slecht gedaan; het is gesloten. We vermaken ons door de reis verder te plannen en wat kaartjes te schrijven. Daarna is het alweer etenstijd hahaha. De eigenaar van ons verblijf tipt ons een restaurant, maar ook hij heeft zijn huiswerk slecht gedaan: dicht! Niet erg want hierdoor eindigen we per ongeluk in het beste restaurant van Yogya: Mediterranea. Lekkerrr! Op de muur hangen bordjes met wat te doen bij een aardbeving.. We hopen dat als dat zal gebeuren, we ons eten in elk geval op hebben!
Ja hoor, we gaan er weer eens vroeg uit: 4:15! Klaarmaken voor de Borobudur: de grootste nog bestaande Buddistische tempel, uit de 9e eeuw. In het complex komen we veel schoolkindjes tegen die een praatje met ons willen maken om hun engels te verbeteren. Met een aantal hebben we echt wel leuke gesprekken, maar het leidt ook af van de tempel. Ze willen ook je handtekening en met je op de foto. Op gegeven moment gaan we ons gedragen als diva's en poeieren we ze af (sorry, we komen voor de tempel). Die is prachtig! Gelegen in een dal en omringt door bergen vulkanen en "overige" natuur. De wolken en mist hangen er nog omheen. Na een uurtje hebben we het gezien en gaan we terug naar de auto. Das nog ongeveer een half uur lopen langs allemaal souvenirstalletjes. In de auto moeten we wachten op een Franse vrouw die zich later verontschuldigd want ze was verdwaald (knap hoor, op elke hoek een bord exit zo groot als een olifant). Ze wil zich ook nog op een onbekende plek af laten zetten maar daardoor hebben we wel een mooie tour door de bergen terug.
Laatste avond in Yogya drinken we cocktails op een mooie rooftop. We hebben ons door een fietstaxi laten brengen; heerlijk! Gelukkig voor de ielige man met weinig tanden is de weg vlak. Tussen alle scooters auto's en bussen door. Natuurlijk fietst hij door rood. We overleven het. We zien de zonsondergang en genieten daarna van de sterren. Terug staan we te onderhandelen met een fietstaxi als een dronken local erin springt! De driver zegt sorry en fietst weg (de dronkelap is ondertussen heeele verhalen aan t houden tegen niemand in het bijzonder). We vinden een andere heel lieve fietstaximan en hij zet ons recht voor de deur af!
Jaaaaa 4:45! Opstaan en naar t vliegveld. Taxi komt ons halen en de man lacht ons uit om onze taal ("ggggg"). We hebben lol met hem. We zien wat verdwaalde hardlopers in de vroegte en verder is het heel stil. We worden gedropt bij terminal B en zijn binnen 10 min door alles heen en zitten in de wachthal, haha. De vlucht naar Denpasar is iets verlaat maar verloopt verder top. Vlak voor de landing neemt een man met gitaar de vliegtuigintercom over en begint Happy Birthday te zingen en te spelen voor zn vriendinnetje. Aaaahhh romantisch!! En dat ook nog eens op valentijsdag, wij zijn ontroerd!
Op Denpasar airport onderhandelen we op t randje voor een ritje naar het busstation, hij had ons bijna laten staan. Busstation is wat chaotisch. OV is hier sowieso een drama, het gaat wel, of niet. Wanneer, sja misschien straks? Dusss... We zijn aangewezen op een minivan, die gaat tenminste en ook nog eens onze kant op! We zitten tussen schattige oude locals die heel stoer hun pet verkeerd om op hebben en een dikke zonnebril op. Helaas roken ze ook in de auto, iel. Onderweg stoppen we meerdere keren voor eten. Het is een prachtige bergroute en we kijken onze ogen uit (oke betrapt, soms vallen ze ook even dicht). Als het busje bij zn eindpunt is moeten we verder met de bemo! HET lokale transportmiddel. Minibusje met banken in de lengte en het rijdt een km of 30 p.u. Topsnelheid he! Zo kachelen we langzaam richting Lovina. Ons hotel is zaaaalig! Kamer is een balzaal en onze wc op verhoging is net een troon. We plonsen meteen het zwembad in. Schrikken een beetje van alle mensen hier, het zijn er zoveel!? Zijn we niet gewend al die andere toeristen haha.
Etenstijd! Warung Ayu, heeeerlijk! Eindelijk proeven de Bakso, een vleesballetjessoep van hier. Smakelijk. We delen de tafel met een oude Duitsers die miljonair is en zijn wenkbrauwen in het zwart heeft laten tatoeëren. Even later komt zn local girlfriend erbij. Erg interessant allemaal :P En als klap op de vuurpijl: als toetje pisang goreng!!! Jeeeej!!
We chillen bij het zwembad tot lunchtijd en lopen dan naar Buda Bakery. Fuckin lekkere lunch, ik ga weer watertanden. Watermeloen feta salade en broodje avocado en gegrilde groeten. Hierna doen we actief en huren we een fiets om naar de waterval Singsing te fietsen. We trekken veel bekijks. Twee westerse dames in jurk/rok op de fiets. Sommige mannen verdraaien hun nek bijna. Haaaaai ;) Na een halfuurtje fietsen parkeren we de fiets en probeert een gids met ons me te gaan. We vragen wat hij aan het doen is; wij gaan dit zelf doen. Zielig druipt hij af. Via een simpel pad komen we bij een waterval. Super toeristisch volgens internet, nou, er is niemand. We klouteren onze weg omhoog en vermaken ons er prima! Op de terugweg drinken we wat bij een strandtentje en gaan we langs de atm. We zijn weer miljonair ;) We dineren met sushi en gaan daarna lekker slapen.
Gister zijn we onze dag begonnen in de pool, daarna lekker mani- en pedicure bij de spa van het hotel. Na de lunch gaan we met de auto naar volgende bestemming: Amed. De driver legt ons uit dat auto's met gele nummerplaten OV zijn, dat wisten we niet. Gaan we op letten vanaf nu. Hij zingt een Nederlands liedje over nasi eten waar we erg om moeten lachen. In 2 uurtjes worden we naar onze homestay gereden waar ze op ons wachten met een welkomstdrankje.
Meteen de zee in, 5meter van onze kamer! Heeeerlijk de zee, heb m gemist! Zwemmen en zonnen, krijg je honger van wist je dat?? Dus... juist. We eten iets van lempang, vis en kokos koekje en tempé met Balinese saus. Zwarte rijstpudding (is meer pap) als toetje, is hier een specialiteit. We zien een visser in zn blote bast lopen en zn pas lijkt op die van Beyoncé uit haar "All the single ladies" clip. We zingen de visser toe van een afstandje: "All the single fish, bite my hook!". Onder een mooie sterrenhemel met het geruis van de zee lopen we naar huis en gaan lekker slapen.
Vanmorgen op het strand ontbeten! Heeerlijk pannenkoekje en fruit, terwijl de vissers hun bootje het strand op varen. Volgens de eigenaar viel de vangst tegen omdat er veel dolfijnen waren en die gaan er dan met de buit (markreel) vandoor. We charteren de zoon om ons naar de juiste snorkelplekjes te rijden en dat vindt hij wel leuk. In een dikke bak, muziek (wel van 5 jaar geleden maar ok) keihard, 2 dames in zn auto, hij krijgt aanzien hoor haha. Toetert er op los. Hij dropt ons bij "Japanese ship". Kan moeilijk uitleggen waar het precies ligt, maar het is niet ver van de kust. We zetten onze gear op en zwemmen van de kust af. Behalve best leuk koraal en mooie vissen zien we niks. Geen boot. We keren om omdat het diep en donker wordt en dat vinden we eng. Terug komen we langs een boei en jaaa hoor! Daar ligt en bootje op de bodem. Als hij nou gewoon ff gezegd had het bootje ligt bij de boei... Zucht. Haha! Heel leuk allemaal, maar geen Nemo! Door maar de volgende plek. Beetje hetzelfde: best gaaf koraal (al is het erg stenig en niet zwierig) en leuke vissen. Maar weer geen Nemo, kutvis!! Ik ga je vinden!!!
To be continued ;)
Liefs Han
Nou, we zijn van Yogya gaan houden hoor! Na het wennen was het een hartstikke leuke stad. Na het vorige blog hebben we heerlijk gegeten bij warung Gading en terug in het hostel heeft Niek een vlucht voor ons geboekt. AirAsia wilde namelijk geen van onze creditcards accepteren om een onduidelijk reden, maar eind goed al goed! Na Yogya vliegen we terug op Bali, tijdsbesparing en niet eens extra kosten (vliegen voor 30 euro). We zijn weer blij! :)
We slapen een beetje uit en ik spring onder een douche die verdomme beter is dan mijn eigen. Mensen hebben hier ook allemaal betere telefoons, ze zullen me wel een sloeber van een Westerling vinden ;) Op naar de markt: Pasar Beringharjo! Onderweg komen we schooljongentjes tegen die ons enthousiast begroeten en high fiven. Langs de weg vele kraampjes, van eten tot benzine in drinkflessen en fietsspaken. Doodskisten zijn hier ook business blijkbaar, doet een beetje cru aan. De markt is enorm! Meerdere verdiepingen met allemaal groenten, fruit, vis en ook kleding en accessoires. We scoren een leuk souvenir bij een te schattig oud dametje die ons met briefjes laat zien wat het kost. Na deze topdeal sluiten we nog een superdeal dus helemaal tevreden verlaten we de markt weer. We lopen langs een vrucht waarvan we ons hardop afvragen of het jackfruit is, dat wordt beaamt door een klein vrouwtje wat ineens behoorlijk hard JACKFRUIT naar ons schreeuwt :')
Terug krijgen we constant fietstaxi's aangeboden maar we lopen stug door. Voor we gaan lunchen bel ik even naar huis, want mn vader is jarig! Hij zit net aan het ontbijt en pakt zn cadeautje uit. Heel leuk om zo te bellen, prima verbinding met weet ik hoeveel duizenden kilometers die ons scheiden. We eten bij Viavia en echt fantastisch!! Lokaal drankje es dawet een aanrader: kokosmelk, rijstebloem en rietsuiker. Hierna willen we naar het Kraton, paleis, maar we hebben ons huiswerk slecht gedaan; het is gesloten. We vermaken ons door de reis verder te plannen en wat kaartjes te schrijven. Daarna is het alweer etenstijd hahaha. De eigenaar van ons verblijf tipt ons een restaurant, maar ook hij heeft zijn huiswerk slecht gedaan: dicht! Niet erg want hierdoor eindigen we per ongeluk in het beste restaurant van Yogya: Mediterranea. Lekkerrr! Op de muur hangen bordjes met wat te doen bij een aardbeving.. We hopen dat als dat zal gebeuren, we ons eten in elk geval op hebben!
Ja hoor, we gaan er weer eens vroeg uit: 4:15! Klaarmaken voor de Borobudur: de grootste nog bestaande Buddistische tempel, uit de 9e eeuw. In het complex komen we veel schoolkindjes tegen die een praatje met ons willen maken om hun engels te verbeteren. Met een aantal hebben we echt wel leuke gesprekken, maar het leidt ook af van de tempel. Ze willen ook je handtekening en met je op de foto. Op gegeven moment gaan we ons gedragen als diva's en poeieren we ze af (sorry, we komen voor de tempel). Die is prachtig! Gelegen in een dal en omringt door bergen vulkanen en "overige" natuur. De wolken en mist hangen er nog omheen. Na een uurtje hebben we het gezien en gaan we terug naar de auto. Das nog ongeveer een half uur lopen langs allemaal souvenirstalletjes. In de auto moeten we wachten op een Franse vrouw die zich later verontschuldigd want ze was verdwaald (knap hoor, op elke hoek een bord exit zo groot als een olifant). Ze wil zich ook nog op een onbekende plek af laten zetten maar daardoor hebben we wel een mooie tour door de bergen terug.
Laatste avond in Yogya drinken we cocktails op een mooie rooftop. We hebben ons door een fietstaxi laten brengen; heerlijk! Gelukkig voor de ielige man met weinig tanden is de weg vlak. Tussen alle scooters auto's en bussen door. Natuurlijk fietst hij door rood. We overleven het. We zien de zonsondergang en genieten daarna van de sterren. Terug staan we te onderhandelen met een fietstaxi als een dronken local erin springt! De driver zegt sorry en fietst weg (de dronkelap is ondertussen heeele verhalen aan t houden tegen niemand in het bijzonder). We vinden een andere heel lieve fietstaximan en hij zet ons recht voor de deur af!
Jaaaaa 4:45! Opstaan en naar t vliegveld. Taxi komt ons halen en de man lacht ons uit om onze taal ("ggggg"). We hebben lol met hem. We zien wat verdwaalde hardlopers in de vroegte en verder is het heel stil. We worden gedropt bij terminal B en zijn binnen 10 min door alles heen en zitten in de wachthal, haha. De vlucht naar Denpasar is iets verlaat maar verloopt verder top. Vlak voor de landing neemt een man met gitaar de vliegtuigintercom over en begint Happy Birthday te zingen en te spelen voor zn vriendinnetje. Aaaahhh romantisch!! En dat ook nog eens op valentijsdag, wij zijn ontroerd!
Op Denpasar airport onderhandelen we op t randje voor een ritje naar het busstation, hij had ons bijna laten staan. Busstation is wat chaotisch. OV is hier sowieso een drama, het gaat wel, of niet. Wanneer, sja misschien straks? Dusss... We zijn aangewezen op een minivan, die gaat tenminste en ook nog eens onze kant op! We zitten tussen schattige oude locals die heel stoer hun pet verkeerd om op hebben en een dikke zonnebril op. Helaas roken ze ook in de auto, iel. Onderweg stoppen we meerdere keren voor eten. Het is een prachtige bergroute en we kijken onze ogen uit (oke betrapt, soms vallen ze ook even dicht). Als het busje bij zn eindpunt is moeten we verder met de bemo! HET lokale transportmiddel. Minibusje met banken in de lengte en het rijdt een km of 30 p.u. Topsnelheid he! Zo kachelen we langzaam richting Lovina. Ons hotel is zaaaalig! Kamer is een balzaal en onze wc op verhoging is net een troon. We plonsen meteen het zwembad in. Schrikken een beetje van alle mensen hier, het zijn er zoveel!? Zijn we niet gewend al die andere toeristen haha.
Etenstijd! Warung Ayu, heeeerlijk! Eindelijk proeven de Bakso, een vleesballetjessoep van hier. Smakelijk. We delen de tafel met een oude Duitsers die miljonair is en zijn wenkbrauwen in het zwart heeft laten tatoeëren. Even later komt zn local girlfriend erbij. Erg interessant allemaal :P En als klap op de vuurpijl: als toetje pisang goreng!!! Jeeeej!!
We chillen bij het zwembad tot lunchtijd en lopen dan naar Buda Bakery. Fuckin lekkere lunch, ik ga weer watertanden. Watermeloen feta salade en broodje avocado en gegrilde groeten. Hierna doen we actief en huren we een fiets om naar de waterval Singsing te fietsen. We trekken veel bekijks. Twee westerse dames in jurk/rok op de fiets. Sommige mannen verdraaien hun nek bijna. Haaaaai ;) Na een halfuurtje fietsen parkeren we de fiets en probeert een gids met ons me te gaan. We vragen wat hij aan het doen is; wij gaan dit zelf doen. Zielig druipt hij af. Via een simpel pad komen we bij een waterval. Super toeristisch volgens internet, nou, er is niemand. We klouteren onze weg omhoog en vermaken ons er prima! Op de terugweg drinken we wat bij een strandtentje en gaan we langs de atm. We zijn weer miljonair ;) We dineren met sushi en gaan daarna lekker slapen.
Gister zijn we onze dag begonnen in de pool, daarna lekker mani- en pedicure bij de spa van het hotel. Na de lunch gaan we met de auto naar volgende bestemming: Amed. De driver legt ons uit dat auto's met gele nummerplaten OV zijn, dat wisten we niet. Gaan we op letten vanaf nu. Hij zingt een Nederlands liedje over nasi eten waar we erg om moeten lachen. In 2 uurtjes worden we naar onze homestay gereden waar ze op ons wachten met een welkomstdrankje.
Meteen de zee in, 5meter van onze kamer! Heeeerlijk de zee, heb m gemist! Zwemmen en zonnen, krijg je honger van wist je dat?? Dus... juist. We eten iets van lempang, vis en kokos koekje en tempé met Balinese saus. Zwarte rijstpudding (is meer pap) als toetje, is hier een specialiteit. We zien een visser in zn blote bast lopen en zn pas lijkt op die van Beyoncé uit haar "All the single ladies" clip. We zingen de visser toe van een afstandje: "All the single fish, bite my hook!". Onder een mooie sterrenhemel met het geruis van de zee lopen we naar huis en gaan lekker slapen.
Vanmorgen op het strand ontbeten! Heeerlijk pannenkoekje en fruit, terwijl de vissers hun bootje het strand op varen. Volgens de eigenaar viel de vangst tegen omdat er veel dolfijnen waren en die gaan er dan met de buit (markreel) vandoor. We charteren de zoon om ons naar de juiste snorkelplekjes te rijden en dat vindt hij wel leuk. In een dikke bak, muziek (wel van 5 jaar geleden maar ok) keihard, 2 dames in zn auto, hij krijgt aanzien hoor haha. Toetert er op los. Hij dropt ons bij "Japanese ship". Kan moeilijk uitleggen waar het precies ligt, maar het is niet ver van de kust. We zetten onze gear op en zwemmen van de kust af. Behalve best leuk koraal en mooie vissen zien we niks. Geen boot. We keren om omdat het diep en donker wordt en dat vinden we eng. Terug komen we langs een boei en jaaa hoor! Daar ligt en bootje op de bodem. Als hij nou gewoon ff gezegd had het bootje ligt bij de boei... Zucht. Haha! Heel leuk allemaal, maar geen Nemo! Door maar de volgende plek. Beetje hetzelfde: best gaaf koraal (al is het erg stenig en niet zwierig) en leuke vissen. Maar weer geen Nemo, kutvis!! Ik ga je vinden!!!
To be continued ;)
Liefs Han
Jammer dat jullie het Kraton gemist hebben, is echt de moeite waard. En ja, leuk he, al die fietstaxi's daar...
En nu dus alweer terug op Bali.....geniet ervan!
Hartelijke groet,
Anky
Wat zien jullie weer prachtige plekken. Heerlijk.