Echte meisjes in de jungle

Helloooo!

Ik knal meteen maar even het volgende verhaal er achteraan, omdat ik niet weet wanneer we weer een internetcafe tegenkomen.. (en anders wordt het volgende verhaal nooooogggg langer).

De oversteek naar Costa Rica. Het was echt heel makkelijk en snel. Uitgestempeld bij Panama, zonder enige controle toegelaten tot Costa Rica. We lopen over de gammele brug naar de overkant. Af en toe zijn hele planken weg en als je een misstap maakt lig je in de rivier beneden.. De Fransen hadden een luxe auto klaarstaan en hebben ons meegenomen tot Puerto Viejo, waar wij de bus naar Cahuita hebben genomen. En raad wie we daar tegenkwamen!? Het Nederlandse stel van Boquete. Kleine wereld ;) In Cahuita waren we zo bij ons hostel, waar we niemand aantroffen. Op gegeven moment kwam er een ander gast, die zei dat de eigenaar buiten een beetje aan het rondfietsen was. We zijn gewoon even lekker in een hangmat gaan liggen. Niet veel later komt de eigenaar er aan. Hij oogt een beetje depressief en legt ons eigenlijk niks uit. Nou prima, we slapen hier toch maar 1 nachtje. We hebben onze spullen gepakt en zijn het dorpje in gegaan. Het is best klein en heel Caribisch. Overal komt muziek vandaan en alles is in rastakleuren. We hebben die avond heerlijk gegeten, hete kippenvleugels, guacamole en nacho´s, begeleid door een Imperial biertje, hmmmm :) Toen we ´s avonds naar bed gingen kregen we een lachbui. Tamar wilde in het bovenste bed gaan liggen, maar toen ze daarop ging zitten zakte ze er bijna doorheen. Haar hele kont hing ongeveer op mijn bed! Ze is maar op een ander bed gaan liggen, en daar lag ze de volgende ochtend gelukkig nog steeds ;)

Op naar Manuel Antonio! Het bekende natuurpark van Costa Rica, waar heeeeuwww veel wildlife schijnt te zijn. Soms vragen we ons af waarom we er heen gaan, want eigenlijk zijn wij niet zo gek op al die beesten. We zijn vroeg op gestaan, onze depressieve hostelman hebben we niet meer gezien, we zijn benieuwd wanneer hij doorheeft dat we er niet meer zijn.. Bij de bushalte vraagt een Duitser of we even op zijn tas willen letten terwijl hij naar de wc gaat. Natuurlijk, geen probleem.. Na iets van 20 minuten komt hij terug, zeikknat (wat is het met zeiknatte Duitsers?!) en zegt hij dat hij de volgende bus neemt. We hebben hier nog steeds geen verklaring voor..

In San Jose moesten we overstappen. Met een local een taxi naar de juiste busterminal gedeeld (er zijn namelijk meedere terminals in de stad, zo handig). San Jose is een rommelige stad. Heel groot, veel hoogteverschil en de straten slingeren door elkaar heen. Vanuit de bus naar Manuel Antonio zien we dat de huizen steeds luxer worden. We komen langs het stadje Jaco, waar we een reclamebord voor sushi zien, kwijl!! We make al helemaal plannen dat we op de terugweg daar wel kunnen lunchen. Toen wisten we nog niet dat in Manuel Antonio 3 (!!) plekken zijn waar je sushi kan eten. Yeahhh! Aangekomen bij het hostel zijn we in het zwembad met oceanview gedoken. Daarna wilden we even douchen voor we op jacht gaan naar de sushi, maar er kwam geen water uit de douche. Hostelman geinformeerd en hij ging op onderzoek uit. Conclusie: er hadden kindjes met knoppen gespeeld en de hoofdkraan afgesloten. Hehe. Even later hebben we genoten van sushi en de plaatselijke cocktail , wederom met geweldig uitzicht. Het was wel gaan regenen dus terug met de paraplu.. We kwamen er achter dat de paraplu´s niet meer helemaal waterdicht waren (het was ook wel een enorme bui) en we werden nat en vies van de modder en onze slippers werden vies, het was hilarisch. 

Woensdag zijn we naar het nationale park gegaan. Bij de bushalte stond een superbruine surferdude met zn broek zo laag dat, in Tamars woorden, "zijn ding" er bijna uithing. Even later vroeg hij of we surflessen wilden, nee bedankt! :P Bij het park hebben we alle gidsen van ons afgeslagen want we kunnen ons prima zelf redden in de jungle. We hadden nog geen 100m in het park gelopen of we zagen de apen al slingeren. Zooo gaaf! Sommige apen hadden baby´s op hun rug. Knap hoe die beestjes blijven hangen. De gidsen stond overal in de weg want die stoppen voor elke sprinkhaan. Blij dat we daar niet op hoeven te wachten. We halen al de bergschoenen in op onze slippers en we komen bij een prachtig strand. En toen begon het. De wasberen invasie. Hele hordes rennen over het strand heen en proberen eten uit tassen te pakken. Ze zijn erg hardnekkig, en bijna iedereen heeft een stok bij zich om de beesten van zich af te slaan. We wilden eerst nog wat meer park zien voor we de zee in zouden duiken dus we lopen verder. Er komt een hele kudde wasberen op ons afgestormd, dus wij keren om en lopen heeeeel snel terug. We wachten wel even :)

We vervolgen onze wandeling en zien een tropische cavia (we weten de echte naam niet) over het pad heen schieten. Nog een leuk beest gezien! Een blik opzij en we zien lyrische gidsen.. Even kijken welke sprinkhaan ze nu zien.. Het was gelukkig iets spannender dan een sprinkhaan; seksende leguanen. Een gids viel volgens mij bijna flauw van geluk, terwijl hij maar bleef gillen "Happy times!!". Het volgende beest wat we tegenkwam was toch wel ons hoogtepunt. We hadden er niet op durven hopen, maar daar hing ie dan toch. De luiaard!! Jeeejjj!! Het leek eerst een harige cocosnoot, want hij had zichzelf goed verstopt tussen de blaadjes. Later op de dag zijn we nog even terug gelopen om te kijken of hij beter te zien was, en dat was zo! Voor ons was de dag geslaagd dus we gingen niet meer voor elk mooie bloemetje of miertje stoppen. Langs een paar mooie uitkijkpunten komen we uit bij een strand. We hebben onze spullen strategisch naast een goede wasbeerverjager geplaatst en zijn de zee ingedoken. Nog geen minuut later zagen we de man wasberen wegjagen. Een wasbeer dook in een tas en liet zich niet wegslaan voor hij de rol koekjes had. 

Op onze terugweg zijn we nog 2 luiaards tegen gekomen! En apen waren overal. Echt heel gaaf om al die dieren in hun natuurlijke habitat (:P) te zien. Ondertussen hadden we best wel honger gekregen en gelukkig zat er bij de uitgang een restaurant. En niet zomaar een restaurant, maar eentje die sushi heeft! Hmmm. Na de lunch de bus genomen naar Quepos, omdat we naar het postkantoor wilde. Het begon weer heel hard te regenen, wat de greppels veranderd in wilde rivieren. Quepos is maar een klein plaatsje, dus we waren er zo uitgekeken. Door de stromende regen naar de bus gerend, waar de buschauffeur zei "Kom snel binnen mijn liefde". In de bus werd tropische muziek gedraaid, waardoor je bijna vergeet dat het regent buiten. 

Gister zijn we vertrokken naar onze huidige verblijfplaats, La Fortuna. De busrit naar San Jose was nog spectaculairder dan normaal.. Ik heb namelijk een krokodil gezien!! Aaaaahh! We reden een bruggetje over een rivier over, en daar zag ik m liggen! Aan de oever, in de zon, lekker aan het chillen. Een krokodil net zo groot als ik, maar dan dikker! En nog geen 10 meter naast de rivier stond gewoon een winkeltje!! Een krokodil, niet in een dierentuin of een natuurpark, maar gewoon naast een winkel! Ik was blij dat ik in de bus zat :)

Had ik al verteld over al het getoeter hier? Er wordt voor van alles getoeterd; hoi, doei, bedankt, rot op, kijk uit, lul, voor de leuk, eigenlijk kan je voor alles toeteren. Van San Jose gingen we naar Ciudad Quesada, daar ging de bus naar La Fortuna. Deze bus was erg krottig, kraakte en piepte. Maar hij heeft het niet begeven. Het platform van het busstation zat vol met gaten, dus alleen het wegrijden was al een enorm gehobbel. Op weg naar La Fortuna werd er vaak gestopt (roep ¡parada! en de bus staat stil), maar 1 stop was ook weer spannend! Het was al donker, dus eerst hadden we niet goed door wat er nou aan de hand was. Maar toen zag ik een bezem en 3 mannen die er een beetje omheen aan het dansen waren. En wat lag er onder de bezem, een dikke vette slang!! De mannen gingen allemaal met het beest op de foto (het was minimaal 2 meter lang) en smeten hem daarna de bosjes in. Dan is het geen Fer-de-lance slang (die waar de bus van Quinn overheen gereden was, die levensgevaarlijke), maar "gewoon" een boa. Die hoeven niet dood.. Nou, dat was wel even genoeg wildlife voor de dag zeg! 

We zijn nu dus in La Fortuna en hier gaan we even lekker chillen. Dit plaatsje staat bekend om de vulkaan Arenal, die niet echt meer actief is, maar soms nog wat lava spuugt. Beklimmen is verboden, te gevaarlijk. We gaan hem vanmiddag dus lekker aanschouwen vanuit de hotsprings! :)

Volgende stop is Nicaragua!
Liefs Hanna